Nummer drie zit er weer in!

Het was weer een hele doos vol. En een hoop stappen. De ruggeprik, de immuno, de R-Chop. En 's avonds weer het experimentele spul. JJ had echt een vol gevoel. Dus de komende dagen is alles weer volop aan het werk in JJ zijn lijf. Wel heftig. En dan is de laatste week voor de volgende chemo Jan Jacob weer op zijn sterkst. Ergens in de komende periode komt er een PAT Scan. De uitslag krijgen we bij de volgende kuur. Maar zoals de arts al zei, de uitkomst is eigenlijk wel te bedenken. Want de mogelijkheden zijn:

• alle kanker is weg; niet erg waarschijnlijk nu al
• geen verbetering zichtbaar: erg onwaarschijnlijk aangezien de klinische verschijnselen goed zijn. Namelijk JJ eet en zijn bloed ziet er echt toppie uit
• dus dan is er maar één reële over en dat is dat het afgenomen is!

Zo was gisteren dus ook: positief. Zelf had ik best behoefte om vooruit te kijken. Dat doet de arts rustig, zakelijk en helder. En daarbij is hij echt heel positief. Heel fijn. Neemt niet weg dat er nog een hele weg te gaan is. En Jan Jacob nog vele behandelingen moet doorstaan. Maar het geeft wel positieve energie.

Afgelopen week zijn we heerlijk naar Terschelling geweest. Echt even 5 dagen er uit. Heerlijk om dat met het gezin te doen.  Er is volop gefietst. De mannen hebben het strand vanaf het Groene strand tot en met West met de super bikes bedwongen. En we hebben volop kunnen genieten van Berend zijn goede kite kunsten. Hadden we al een tijdje niet gezien, maar was echt goed! En met elkaar lekker chillen. En daar horen ook echt lekkere hapjes bij. En dan neem je nog weer van alles door. En kijken we ook naar de gevolgen. Natuurlijk balen we dat Berend zijn laatste blok niet meer kon en mocht afmaken. Maar hij is zo'n steun, zeker juist in die eerste intensieve periode.  Voor zijn pa  in het ziekenhuis, maar ook voor zijn mem. Dus we zitten niet bij de pakken neer. Berend zijn eerste jaar is gehaald en de uitloop is balen, maar overkomelijk in een mensenleven.

Woensdag zitten we dus met elkaar bij de diplomauitreiking van Eefke. En voor Jan Jacob is dat toch een speciaal gevoel. Omdat hij echt dacht dat niet te kunnen halen. Van dat moment genieten we dus ook weer. En zo vier je het leven nog steeds ieder moment.