De cellen zitten er in. Maar vraag niet hoe het gegaan is....

Lieve mensen, zelfs aan het einde van deze lange dag om half 11 kan ik nog niet blij zijn. Terwijl wij altijd de positivo's zijn. Maar het was oprecht een klote dag. Hopelijk voel ik morgen dat eind goed al goed is.

De cellen zitten er in. In plaats van om 10 uur vanochtend was het 16:55 uur dat ze er in gingen. Voor de willekeurige lezer is dat wellicht een gevoel van okay, wat later dan gepland.

Maar voor ons was het echt niet leuk. Het is eerst niet erg dat ze zeggen dat de planning naar half 12 gaat. En inderdaad kregen wij als toeschouwers onze schorten etc. Maar eh, we hebben een probleem kwamen ze opeens zeggen.

De thermometer is stuk. Was gisteren nog goed. Wij kunnen wel met een eigen thermometer gaan meten, zeiden ze. Maar als we openen en Amerikanen zijn niet akkoord en het is niet goed is alles voor niks...….. Dus wij werden achtergelaten met de constatering dat de cellen wellicht kapot gegaan zijn (wat ze niet dachten maar ook niet konden uitsluiten) en we moesten wachten totdat Amerika okay gaf. Tsssss wat een lange middag. En dan krijgt JJ zijn kamergenoot ook nog zijn stamcellen van een donor. En de arme man kreeg een enorme afweerreactie. Ook heftig om te ervaren.

Kortom ik schrijf met emotie van een vrouw die al veel voor de kiezen kreeg. Dat besef ik me. Maar het is ook goed als andere mensen weten dat zelfs de blijdschap er einde dag niet bij ons is als het er eindelijk in zit. Heel fijn dat we einde dag nog met ons vieren gezeten hebben. En jawel, een spelletje gespeeld hebben. Rummikub. Afleiding voor ons allemaal. Nu afwachten hoe JJ zijn lijf reageert. 

Maar je ziet in bijgaande foto dat Eefke en JJ even moesten bijkomen xxxxx Zo fijn dat Berend eenmaal thuis gekomen gekookt heeft. xxxx